వాళ్ళనెలా భరించాలి.
మనల్ని మనంగా చూడలేని మనుషుల మధ్య
మనం బ్రతుకుతున్నాం.
మనల్ని కులాలుగా చూస్తారు
మనల్ని మతాలుగా చూస్తారు
మనల్ని వర్గాలుగా చూస్తారు
మనల్ని మనంగా మాత్రం చూడలేరు.
మన మాటల్లో
మన చేతల్లో
అన్నింట్లో
వాళ్లకు కావాల్సినవన్నీ వెతుకుతారు
మనల్ని వాళ్ళ దుర్భిణీలతో చూస్తారు
వాళ్ల దుర్మార్గపు ఆలోచనలతో
మనల్ని ఓ వికృతిమైన చిత్రంగా చేస్తారు
మనం బాధపడుతుంటే
వాళ్ళ ముఖంలో సంతోషం
సప్తవర్ణాలుగా వెలిగిపోతుంది
మనం ఏమాత్రం బాధపడకపోయినా
వాళ్ల ముఖంలో బల్బులన్నీ కాలిపోతాయి
వాళ్ళ మాలిన్యమంతా
వాళ్ళ మాటల్లోనో, చేతల్లోనో
రాళ్ళుగానో, ముళ్ళుగానో మారుతుంటాయి
వాళ్లని ఎన్నాళ్లో భరించాను
వాళ్లనింక భరించలేను.
ఆచార్య దార్ల వెంకటేశ్వరరావు, 8.8.2025
